dialysis living

Τεύχος 35

Παντελίτσα Καλλιακμάνη
Νεφρολόγος, Επιμελήτρια Α΄, Νεφρολογικό και Μεταμοσχευτικό Κέντρο, Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών

Η διαβητική νεφροπάθεια είναι η συχνότερη αιτία της τελικού σταδίου χρόνιας νεφρικής νόσου (ΤΣΧΝΝ) στις αναπτυγμένες χώρες. Στις Ηνωμένες Πολιτείες αντιστοιχεί στο 40-45% των περιπτώσεων, ενώ στην Ευρώπη στο 23%. Ποσοστό 30,6% των ασθενών που είναι σε λίστα αναμονής για μεταμόσχευση νεφρού και 24% των ληπτών νεφρικού μοσχεύματος πάσχουν από διαβητική νεφροπάθεια. Ο χειρισμός των ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη, συγκριτικά με μη διαβητικούς ασθενείς, έχει ιδιαιτερότητες, τόσο στην προμεταμοσχευτική εκτίμηση, όσο και στη μετα-μεταμοσχευτική περίοδο. Αυτό οφείλεται στην υψηλή επίπτωση καρδιαγγειακής νόσου, στον αυξημένο κίνδυνο μικροβιακών και μυκητιασικών λοιμώξεων και στη δυσκολία ρύθμισης του σακχάρου. Οι διαβητικοί ασθενείς που υποβάλλονται σε μεταμόσχευση νεφρού λαμβάνουν ανοσοκατασταλτική αγωγή με επιβλαβή επίδραση στη λειτουργία των β-κυττάρων του παγκρέατος, αλλά και στην περιφερική δράση της ινσουλίνης. Αυτό καθιστά δύσκολη την επίτευξη των επιπέδων-στόχων της γλυκόζης και την πρόληψη της εμφάνισης των διαβητικών αλλοιώσεων στο νεφρικό μόσχευμα.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Τεύχος 35

Φράγκου Ελένη
Νεφρολόγος, Ίδρυμα Ιατροβιολογικών Ερευνών Ακαδημίας Αθηνών (IIBEAA), Συνεργάτης Νεφρολογικού Τμήματος Γ.Ν.Α «Γ. Γεννηματάς»

Ο νεφρός επαναρροφά το 95-98% του διηθούμενου Mg2+ / Οι διαταραχές στο ισοζύγιο Mg2+ συχνά συνοδεύονται και από άλλες ηλεκτρολυτικές διαταραχές. H υπομαγνησιαιμία σχετίζεται με υποκαλιαιμία, υπασβεστιαιμία και λιγότερο συχνά, με υπονατριαιμία και υποφωσφαταιμία / Η ένδεια Mg2+ μειώνει τη δραστικότητα της Na+-K+-ATPάσης και τη δραστικότητα της αδενυλικής κυκλάσης / Οι χαμηλές ενδοκυττάριες συγκεντρώσεις Mg2+ στο παχύ ανιόν σκέλος της αγκύλης του Henle, στον άπω νεφρώνα και στο φλοιώδες αθροιστικό σωληνάριo αυξάνουν το αριθμό των «ανοικτών» καναλιών Κ+ ROMK / Η χρόνια υπομαγνησιαιμία μειώνει την έκκριση της PTH, προκαλεί αντίσταση στη δράση της PTH στα οστά και αντίσταση των τελικών οργάνων στη δράση της καλσιτριόλης.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Τεύχος 35

Μάνου Ελένη
Νεφρολόγος, Επιμελήτρια Α΄, Γ.Ν. Παπαγεωργίου, Θεσσαλονίκη

Η σοβαρή υπονατριαιμία αντανακλά αφενός στην παθοφυσιολογία του κάθε ασθενή και αφετέρου στις θεραπευτικές επιλογές, είτε αυτές αφορούν άμεσα σε διάφορες πράξεις, είτε έμμεσα στις λανθασμένες προσπάθειες ανάταξης της ίδιας της διαταραχής/Ο ρόλος της τονικότητας του ορού στην υπονατριαιμία καθίσταται ιδιαίτερα σημαντικός αφού η τονικότητα είναι αυτή που ευθύνεται για τα συμπτώματα και τη σοβαρότητα της κλινικής εικόνας και όχι η αριθμητική τιμή των επιπέδων του Na+ στον ορό /Κάθε βαριά υπονατριαιμία δεν αποτελεί επείγουσα κατάσταση, η έννοια του επείγοντος έχει να κάνει με το πόσο γρήγορα έγινε η μείωση του Na+ και κυρίως με το κατά πόσο έχει εγκατασταθεί ή όχι συμπτωματολογία εγκεφαλικού οιδήματος /Ο εγκέφαλος αντιδρά στην εξοίδηση των κυττάρων του αποβάλλοντας ενδογενείς ηλεκτρολύτες και ωσμώλια για να προσαρμοστεί στις συνθήκες χαμηλής τονικότητας /Η θορυβώδης συμπτωματολογία της οξείας υπονατριαιμίας δεν συνοδεύει τη χρόνια μορφή εξαιτίας της πίστωσης χρόνου που δίδεται στον εγκέφαλο για προσαρμογή στο υπονατριαιμικό περιβάλλον /Ο ρυθμός διόρθωσης της υπονατριαιμίας πρέπει να ακολουθεί κανόνες με ανώτερο στόχο τα 10 mEq/L το πρώτο 24ωρο, ενώ σε επείγουσα εικόνα εγκεφαλικού οιδήματος το Na+ ορού μπορεί να αυξηθεί ακόμη και κατά 1-2 mEq/L/ώρα τις πρώτες ώρες, απομακρύνοντας τον ασθενή από μία πιθανή θανατηφόρο εξέλιξη /Η μετεγχειρητική υπονατριαιμία πλήττει περισσότερο τις νεαρές, προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, διαμέσου πιθανού ανασταλτικού ρόλου των οιστρογόνων επί της προσαρμοστικής ικανότητας του εγκεφάλου, προκαλώντας δυνητικά μόνιμες βαριές βλάβες του ΚΝΣ ή ακόμη και θανατηφόρο προσβολή /Ο όρος SIADΗ έχει δώσει τη θέση του στο γενικότερο όρο SIAD, που αναφέρεται στην απρόσφορη αντιδιούρηση και όχι στην ορμόνη εξαιτίας του ότι δεν οφείλεται πάντοτε στα αυξημένα επίπεδα της ADH αλλά και σε μεταβολές σε επίπεδο μεταλλάξεων των υποδοχέων της βαζοπρεσσίνης στο νεφρικό σωληνάριο /Τα διουρητικά που κατά βάση προκαλούν υπονατριαιμία είναι τα θειαζιδικά σε αντίθεση με εκείνα της αγκύλης του Ηenle εξαιτίας διαφοράς στον τρόπο δράσης τους ως προς την παράμετρο της συμπυκνωτικής ικανότητας του νεφρικού μυελού /Η πρόκληση τοκετού και άλλες μαιευτικές επεμβάσεις καθώς και η συχνά διενεργούμενη διουρηθρική προστατεκτομή μπορεί να οδηγήσουν στην εμφάνιση οξείας υπονατριαιμίας την οποία οι μαιευτήρες και οι ουρολόγοι θα πρέπει να είναι σε θέση να αντιληφθούν και να εκτιμήσουν έγκαιρα τη βαρύτητά της /Οι περισσότερες μορφές υπονατριαιμίας ανήκουν στον τύπο της χρόνιας, ασυμπτωματικής διαταραχής, χωρίς όμως να αποκλείεται η μετάπτωσή τους, κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες, στην κατηγορία του επείγοντος /Η αντιμετώπιση της οξείας και επείγουσας υπονατριαιμίας χρήζει χορήγησης υπέρτονου διαλύματος NaCl 3%, με ρυθμό από 1 ml έως και 2-3 ml διαλύματος/kgΒΣ/ώρα, ενώ σε εμφάνιση σπασμών απαιτείται και αντιεπιληπτική αγωγή.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Τεύχος 35

Δημοσθένης Σταμόπουλος PhD
Ινστιτούτο Προηγμένων Υλικών, Φυσικοχημικών Διεργασιών, Νανοτεχνολογίας και Μικροσυστημάτων, Εθνικό Κέντρο Έρευνας Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος», Αθήνα

Ευθύμιος Μάνιος PhD
Ινστιτούτο Προηγμένων Υλικών, Φυσικοχημικών Διεργασιών, Νανοτεχνολογίας και Μικροσυστημάτων, Εθνικό Κέντρο Έρευνας Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος», Αθήνα

Ειρήνη Γράψα PhD
Μονάδα Τεχνητού Νεφρού, Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «Αρεταίειο»

Βασιλική Γκόγκολα MSc
Ινστιτούτο Προηγμένων Υλικών, Φυσικοχημικών Διεργασιών, Νανοτεχνολογίας και Μικροσυστημάτων, Εθνικό Κέντρο Έρευνας Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος», Αθήνα

Νεραντζούλα Μπακιρτζή MD
Μονάδα Τεχνητού Νεφρού, Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «Αλεξάνδρα» και Νεφρολογικό Τμήμα, Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «Γ. Γεννηματάς»

Η μειωμένη παραγωγή ερυθροποιητίνης και η σιδηροπενία είναι οι δύο κύριοι παράγοντες που δημιουργούν και εντείνουν τη χρόνια αναιμία σε ασθενείς που υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση (ΑΚ). Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας, που στις περισσότερες περιπτώσεις δεν του δίνεται η δέουσα προσοχή, είναι η μειωμένη επιβίωση των ερυθροκυττάρων (ΕΚ), που σχετίζεται με την πρόωρη απομάκρυνσή τους από την κυκλοφορία του αίματος. Τα αίτια της μειωμένης επιβίωσης των ΕΚ δεν είναι ακόμα γνωστά. Μέθοδοι: Στην παρούσα εργασία γίνεται χρήση μιας ισχυρής απεικονιστικής τεχνικής της Νανοτεχνολογίας, της Μικροσκοπίας Ατομικής Δύναμης (ΜΑΔ), για την λεπτομερή καταγραφή της μεμβράνης άθικτων ερυθροκυττάρων (αΕΚ) 7 ασθενών υπό ΑΚ σε σύγκριση με 7 υγιείς δότες, με σκοπό την απόκτηση πληροφορίας σχετικά με τη δομική σταθερότητα των ΕΚ.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο