Επείγουσα υπο- και υπερασβεστιαιμία
Τεύχος 36
Αδαμίδης Ν. Κωνσταντίνος
Νεφρολόγος, ΜΧΑ «Bionephros»
Το Ca2+ είναι ένα από τα αφθονότερα κατιόντα του οργανισμού και αποτελεί τον σημαντικότερο ρυθμιστή της νευρομυϊκής διεγερσιμότητας και της μυϊκής λειτουργίας. / Η τελική του συγκέντρωση στο εξωκυττάριο υγρό καθορίζεται από την διαιτητική του πρόσληψη, τη νεφρική του απέκκριση καθώς και από την απελευθέρωση ή την εναπόθεσή του στα οστά. / Στην παραπάνω ομοιόσταση του Ca2+, η παραθορμόνη και η βιταμίνη D διαδραματίζουν το σημαντικότερο ρόλο. / Η κλινική εικόνα της σοβαρής υπασβεστιαιμίας περιλαμβάνει κυρίως την αυξημένη νευρομυϊκή διεγερσιμότητα (τετανία) και καρδιακές αρρυθμίες. Οι εκδηλώσεις εξαρτώνται από τον βαθμό της υπασβεστιαιμίας, αλλά και από την ταχύτητα εγκατάστασης της διαταραχής. / Η αντιμετώπιση της επείγουσας υπασβεστιαιμίας συνίσταται στην άμεση ενδοφλέβια χορήγηση Ca2+ μέχρι την ύφεση της συμπτωματολογίας. Συχνά, είναι απαραίτητη η παράλληλη χορήγηση βιταμίνης D. Σε δεύτερο χρόνο πρέπει να αντιμετωπίζεται η υποκείμενη αιτία. / Η υπερασβεστιαιμία προκαλεί ελάττωση της νευρομυϊκής διεγερσιμότητας και αύξηση της ευαισθησίας στη δακτυλίτιδα. Η σοβαρότητα των εκδηλώσεων εξαρτάται από τον βαθμό αλλά και από την ταχύτητα εγκατάστασης της διαταραχής. / Ο ακρογωνιαίος λίθος στην θεραπεία της επείγουσας υπερασβεστιαιμίας είναι η άμεση επιθετική ενυδάτωση. Ακολουθεί η χορήγηση καλσιτονίνης και διφωσφονικών, τα οποία έχουν αθροιστική δράση.
