dialysis living

Τεύχος 34

Δέσποινα Π. Καρασαββίδου
Νεφρολόγος

Ρηγας Γ. Καλαϊτζίδης
Νεφρολογική κλινική, Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων

Χρήστος Κατσίνας
Νεφρολογική κλινική, «Μποδοσάκειο Νοσοκομείο Πτολεμαΐδας»

Η βιταμίνη D διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην ομοιόσταση και εναπόθεση του ασβεστίου στα οστά και στον έλεγχο του δευτεροπαθή υπερπαραθυρεοειδισμού (ΔΥΠΘ). Η σύνθεση της επηρεάζεται από τις μεταβολές των επιπέδων του ασβεστίου, του φωσφόρου και της παραθορμόνης (PTH) του ορού. Η ενεργή μορφή της βιταμίνης D συνδέεται με την πρωτεΐνη που την μεταφέρει και δρα στα όργανα όπου υπάρχουν οι υποδοχείς της –Vitamin D-Receptor- (VDRs). Έχει αρκετές πλειοτροπικές δράσεις ανάμεσα στις οποίες σημαντικός είναι ο ρόλος της στην εξέλιξη της νεφρικής νόσου και στην μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου. Η παρακαλσιτόλη είναι ένας νεώτερος ενεργοποιητής των υποδοχέων των VDRs. Η παρούσα ανασκόπηση ασχολείται με τις νεφροπροστατευτικές και τις καρδιοπροστατευτικές δράσεις της βιταμίνης D και της παρακαλσιτόλης.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Τεύχος 43

Καλαϊτζίδης Ρήγας
Διευθυντής ΕΣΥ, Νεφρολογική Κλινική Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ιωαννίνων

Το νερό είναι κύριο θρεπτικό συστατικό για όλα τα άτομα σ’ όλη τη διάρκεια της ζωής / Το ισοζύγιο των υγρών διατηρείται διαμέσου της δίψας, μία ανατροφοδοτούμενη-ελεγχόμενη διεργασία, η οποία ρυθμίζεται με ακρίβεια από κεντρικούς και περιφερικούς μηχανισμούς / Η έννοια του «κέντρου της δίψας» στον εγκέφαλο έχει αντικατασταθεί από ένα πολύπλοκο νευρικό κύκλωμα που ρυθμίζει την πρόσληψη των υγρών / Η επιθυμία να καταναλώνονται υγρά μπορεί να προκύψει από συνήθειες πολιτιστικές, και ψυχογενείς, καθώς και την απάντηση στη μείωση του όγκου των υγρών, στην υπερτονικότητα του εξωκυττάριου όγκου υγρών ή ακόμη στην αύξηση στην κυκλοφορία της συγκέντρωσης κάποιας ορμόνης που μπορεί να διεγείρει τη δίψα / Η δίψα θα μπορούσε να διαιρεθεί σ’ αυτή που επηρεάζεται από μεταβολές του ενδοκυττάριου και σ’ αυτή που επηρεάζεται από μεταβολές του εξωκυττάριου χώρου

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Τεύχος 30

Ρήγας Γ. Καλαϊτζίδης
Νεφρολόγος, Επιμελητής Α’ ΕΣΥ, Νεφρολογική Κλινική Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ιωαννίνων

Το λεύκωμα των ούρων σε φυσιολογικές συνθήκες, αποτελείται από 20% χαμηλού μοριακού βάρους πρωτεΐνη, 40% Tamm-Horsfall πρω-τεΐνη, που προέρχεται από την αγκύλη του Henle και 40% αλβουμίνη. Σε ασθενείς με φυσιολογική νεφρική λειτουργία η συνηθισμένη απώλεια είναι λιγότερο από 30 mg/day αλβουμίνης. Παροδική απώλεια αλβουμίνης μεγαλύτερης από 30 mg/day έχει παρατηρηθεί σε αρκετές περιπτώσεις, ανάμεσα στις οποίες περιλαμβάνονται η ορθοστασία, ο πυρετός από οποιαδήποτε αιτία, διάφορες φλεγμονώδεις καταστάσεις όπως αρθρίτιδες, λοιμώξεις, κάπνισμα ή άσκηση. Έχουν περιγραφεί αρκετές μέθοδοι για τον υπολογισμό της πρωτεϊνουρίας. Ένας γρήγορος και ακριβής τρόπος για τη μέτρηση της είναι ο υπολογισμός του λόγου αλβουμίνης προς κρεατινίνη σε δείγμα πρωινών ούρων με τον ασθενή να βρίσκεται σε νηστεία. Ο έλεγχος για την ύπαρξη λευκώματος συνιστάται στους υπερτασικούς ασθενείς και ειδικότερα σε αυτούς με συνυπάρχοντα σακχαρώδη διαβήτη και πρώιμη νεφρική νόσο.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Παρέχεται πλήρης κατάλογος των συγγραφέων.
Παρακαλώ, επιλέξτε το επιθυμητό όνομα του συγγραφέα και θα εμφανιστούν όλες οι σχετικές δημοσιεύσεις ακριβώς κάτω από τη λίστα των συγγραφέων.