dialysis living

Τεύχος 50

Τσοτσορού Δ. Ουρανία
Νεφρολόγος, Επιμελήτρια, Νεφρολογικό Τμήμα, Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο "Αττικόν"

Βλαχάκος Β. Δημήτριος
Καθηγητής Παθολογίας - Νεφρολογίας Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών, Νεφρολογικό Τμήμα, Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο "Αττικόν"

Το Σύστημα Ρενίνης - Αγγειοτασίνης -Αλδοστερόνης (ΣΡΑΑ) έχει παραδοσιακά κεντρικό ρόλο στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, στη διαχείρηση του όγκου αίματος και στο ισοζύγιο του νατρίου. Επιπλέον φαίνεται να εμπλέκεται στην παθογένεση της αθηροσκλήρωσης, της υπέρτασης, της υπερτροφίας της αριστεράς κοιλίας, της στεφανιαίας νόσου, της καρδιακής ανεπάρκειας και της εξέλιξης της Χρόνιας Νεφρικής Νόσου (ΧΝΝ).

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ.

Τεύχος 24

Σπύρος Ράμμος
Καθηγητής, Διευθυντής, Παιδιοκαρδιολογικό Τμήμα, Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο, Αθήνα

Π. Κουρκοβέλη
Ιατρός, Παιδιοκαρδιολογικό Τμήμα, Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο, Αθήνα

Οι συγγενείς καρδιοπάθειες (ΣΚ) αποτελούν σημαντική αιτία νοσηρότητας και θνητότητας. Κατά τη φυσική πορεία τους αναπτύσσονται παθοφυσιολογικοί μηχανισμοί, που μπορεί να δράσουν αρνητικά στη λειτουργία ζωτικών οργάνων. Η νεφροπάθεια αποτελεί γνωστή και καλά μελετημένη επιπλοκή των ΣΚ και κυρίως των κυανωτικών, καθώς απαντάται στο 30% των ασθενών με κυανωτική ΣΚ. Οι συνέπειες της υποξίας και η σύνδεση της με τη νεφρική λειτουργία έχουν μελετηθεί αρκετά τις τελευταίες δεκαετίες.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Τεύχος 34

Δέσποινα Π. Καρασαββίδου
Νεφρολόγος

Ρηγας Γ. Καλαϊτζίδης
Νεφρολογική κλινική, Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων

Χρήστος Κατσίνας
Νεφρολογική κλινική, «Μποδοσάκειο Νοσοκομείο Πτολεμαΐδας»

Η βιταμίνη D διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην ομοιόσταση και εναπόθεση του ασβεστίου στα οστά και στον έλεγχο του δευτεροπαθή υπερπαραθυρεοειδισμού (ΔΥΠΘ). Η σύνθεση της επηρεάζεται από τις μεταβολές των επιπέδων του ασβεστίου, του φωσφόρου και της παραθορμόνης (PTH) του ορού. Η ενεργή μορφή της βιταμίνης D συνδέεται με την πρωτεΐνη που την μεταφέρει και δρα στα όργανα όπου υπάρχουν οι υποδοχείς της –Vitamin D-Receptor- (VDRs). Έχει αρκετές πλειοτροπικές δράσεις ανάμεσα στις οποίες σημαντικός είναι ο ρόλος της στην εξέλιξη της νεφρικής νόσου και στην μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου. Η παρακαλσιτόλη είναι ένας νεώτερος ενεργοποιητής των υποδοχέων των VDRs. Η παρούσα ανασκόπηση ασχολείται με τις νεφροπροστατευτικές και τις καρδιοπροστατευτικές δράσεις της βιταμίνης D και της παρακαλσιτόλης.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Τεύχος 27

Ηλ. Β. Μπαλάσκας
Λέκτορας, Ιατρικό Τμήμα, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, Παθολογική Κλινική, Περιφερειακό Γενικό Νοσοκομείο «ΑΧΕΠΑ», Θεσσαλονίκη

Οι ασθενείς με τελικό στάδιο χρόνιας νεφρικής νόσου (ΧΝΝ-ΤΣ) παρουσιάζουν πολύ υψηλή θνητότητα, η οποία αυξάνει κατά 5-500 φορές, ανάλογα με την ηλικία του ασθενούς. Η καρδιαγγειακή (ΚΑ) νόσος είναι ο κύριος ένοχος της υψηλής νοσηρότητας και θνητότητας των ασθενών αυτών. Η ουραιμία αυτή κάθε αυτή αποτελεί παράγοντα κινδύνου πέραν των κλασικών παραγόντων, όπως η υπέρταση (ΑΥ), ο σακχαρώδης διαβήτης (ΣΔ), η δυσλιπιδαιμία και το κάπνισμα. Η ΧΝΝ αυξάνει τον κίνδυνο ΚΑ προβλημάτων μέσω της αναιμίας, των εναποθέσεων Ca2+-φωσφόρου και της υπερογκαιμίας. Όμως, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες κινδύνου, που ίσως συμμετέχουν στην αύξηση της ΚΑ νοσηρότητας και θνητότητας των ασθενών αυτών, όπως η υπερομοκυστεϊναιμία, η φλεγμονή και το οξειδωτικό stress. Πολλοί ασθενείς με ΧΝΝ αρχίζουν κάποια προληπτική θεραπεία με την έναρξη της κάθαρσης, όταν οι ΚΑ βλάβες βρίσκονται ήδη σε προχωρημένο στάδιο.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Τεύχος 4

Μ. Σονικιάν
Επιμελήτρια Νεφρολογικού Τμήματος ΝΓΝ Μελισσίων Αμαλία Φλέμιγκ

Οι χρόνιοι αιμοκαθαιρόμενοι ασθενείς παρουσιάζουν πολύ σοβαρά καρδιαγγειακά προβλήματα. Σύμφωνα με τις τελευταίες καταγραφές, οι μισοί θάνατοι κάθε χρόνο οφείλονται σε καρδιαγγειακές επιπλοκές. Μεταξύ των επιπλοκών αυτών συγκαταλέγεται η στεφανιαία νόσος. Υπάρχουν τόσο ομοιότητες όσο και διαφορές μεταξύ γενικού και αιμοκαθαιρόμενου πληθυσμού ως προς τις εκδηλώσεις , τους παράγοντες κινδύνου και την αντιμετώπιση της νόσου.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Τεύχος 26

Ζεμπεκάκης Π.
Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας, Α’ Παθολογική Κλινική, Περιφερειακό Γενικό Νοσοκομείο “ΑΧΕΠΑ” Θεσσαλονίκη

Η χρόνια νεφρική νόσος (ΧΝΝ) είναι ένα συχνό πρόβλημα με παγκόσμια κατανομή. Στις ΗΠΑ παρατηρείται κατά την τελευταία εικοσαετία μια συνεχής αύξηση στην επίπτωση και τον επιπολασμό του τελικού σταδίου της ΧΝΝ (ΧΝΝ-ΤΣ). Αυτό έχει ως αποτέλεσμα πολύ μεγάλη αύξηση της γενικής νοσηρότητας, της θνησιμότητας και του οικονομικού κόστους. Ο αριθμός των ασθενών με ΧΝΝ-ΤΣ που θεραπεύονταν με χρόνια αιμοκάθαρση (ΧΑ) ή μεταμόσχευση νεφρού στις ΗΠΑ υπερέβη τις 320.000 το 1998, ενώ αναμένεται να φθάσει στις 650.000 το 2010.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Τεύχος 38

Αθανάσιος Κ. Ρουμελιώτης
Νεφρολόγος, Πανεπιστημιακή Νεφρολογική Κλινική, Π.Γ.Ν. Έβρου, Αλεξανδρούπολη

Στέφανος Κ. Ρουμελιώτης
Ειδικευόμενος Νεφρολογίας, Πανεπιστημιακή Νεφρολογική Κλινική, Π.Γ.Ν. Έβρου, Αλεξανδρούπολη

Μάριος Θεοδωρίδης
Νεφρολόγος, Νεφρολόγος, Επιμελητής Α’, Πανεπιστημιακή Νεφρολογική Κλινική, Π.Γ.Ν. Έβρου, Αλεξανδρούπολη

Η καρδιά και οι νεφροί, λειτουργώντας σε συνεργασία, επιτυγχάνουν τη φυσιολογική ρύθμιση του εξωκυτταρίου υγρού, της νατριούρησης , της αρτηριακής πίεσης (ΑΠ), του όγκου παλμού και του ρυθμού σπειραματικής διήθησης (ΡΣΔ- GFR, Glomerular Filtration Rate). Η στενή σχέση μεταξύ τους γίνεται φανερή και από νοσηρές καταστάσεις όπου υφίσταται διαταραχή και των δύο αυτών οργάνων, αντανακλώντας συχνούς παθογενετικούς παράγοντες όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, η υπέρταση, η υπερφόρτωση με υγρά, η μεγάλη ηλικία, η υπερτροφία της δεξιάς κοιλίας και η αθηροσκλήρυνση. Οι νεφρολόγοι βρίσκονται συχνά αντιμέτωποι με ασθενείς που πάσχουν από προχωρημένο στάδιο καρδιακής ανεπάρκειας και βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση λόγω υπερυδάτωσης και ολιγο-ανουρίας. Οι ασθενείς που πάσχουν από καρδιακή ανεπάρκεια (ΚΑ) βρίσκονται σε λεπτή ισορροπία αναφορικά με την υγεία τους, καθώς η υδρική τους κατάσταση χρειάζεται να ρυθμίζεται μεταξύ πολύ στενών ορίων. Αν επιπλέον πάσχουν και από χρόνια νεφρική νόσο (ΧΝΝ), η υποογκαιμία μπορεί να οδηγήσει σε υπόταση, με επακόλουθο περαιτέρω ισχαιμία σε καρδιά και εγκέφαλο, ενώ η υπερυδάτωση μπορεί να καταλήξει σε οξύ πνευμονικό οίδημα. Στους περισσότερους από αυτούς τους ασθενείς η μεταμόσχευση καρδιάς, η αντικατάσταση βαλβίδας ή κάποια άλλη χειρουργική θεραπεία δεν μπορούν να εφαρμοστούν λόγω υψηλού χειρουργικού κινδύνου. Δεν είναι λίγες , επομένως, οι περιπτώσεις που καθίσταται αναγκαία η συνεργασία καρδιολόγων και νεφρολόγων σε ασθενείς που εμφανίζουν επηρεασμένη καρδιακή και νεφρική λειτουργία και ταυτόχρονα αντίσταση στη συνήθη φαρμακευτική θεραπεία. Σε αυτές τις συνθήκες, χρήζει αντιμετώπισης τόσο η αδυναμία διαχείρισης των υγρών από τον οργανισμό των ασθενών, όσο και η δυσχέρεια αυτοεξυπηρέτησής τους.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Τεύχος 21

Ν. Αφεντάκης
Αναπληρωτής Διευθυντής, Νεφρολογικό Τμήμα, Γεν. Νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς»

Ε. Φράγκου
Ειδικευόμενη, Νεφρολογικό Τμήμα, Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «Γ. Γεννηματάς»

Οριστική συμφωνία για τον ορισμό τoυ καρδιονεφρικού συνδρόμου (ΚΝεΣ) δεν έχει επιτευχθεί μέχρι σήμερα. Πολλοί πιστεύουν ότι απoτελεί εκδήλωση της επιδεινούμενης νεφρικής λειτουργίας σε έδαφος καρδιακής ανεπάρκειας. Λίγα είναι γνωστά για την παθοφυσιολογία του συνδρόμου. Η ρήξη της ισορροπίας κατά την αλληλεπίδραση μεταξύ καρδιακής ανεπάρκειας, νευροορμονικών συστημάτων και της εμπλεκόμενης φλεγμονώδους αντίδρασης έχει ως αποτέλεσμα τη δομική και λειτουργική βλάβη τόσο της καρδιάς όσο και των νεφρών. Η επιδείνωση της νεφρικής λειτουργίας είναι συχνή στη συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια (ΣΚΑ) και συνδυάζεται με αύξηση τόσο των ημερών νοσηλείας όσο και της θνητότητας. Λόγω της πολυπλοκότητας του συνδρόμου, η θεραπευτική του αντιμετώπιση αποτελεί πρόκληση για τον ιατρό. Η επιδείνωση της νεφρικής λειτουργίας στους ασθενείς με ΚΝεΣ έχει ως συνέπεια την αναποτελεσματικότητα των κλασικών θεραπευτικών σχημάτων και την επιδείνωση των συμπτωμάτων.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο