facebook 3 32linkedin 3 32

Αναιμία και Χρόνια Νεφρική Νόσος. Θεραπευτική αντιμετώπιση. Χρήση σκευασμάτων σιδήρου, βιταμίνης Β12, φυλλικού οξέος και συμπλεγμάτων βιταμινών

Τεύχος 24

Mαρινάκης Θ.
Επιμελητής Α’, Αιματολογική κλινική, Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «Γ. Γεννηματάς»

Ξανθόπουλος Β.
Ιατρός, Αιματολογική κλινική, Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «Γ. Γεννηματάς»

dialysis living issue 24

Η αναιμία αποτελεί την πιο συχνή επιπλοκή της χρονίας νεφρικής νόσου (ΧΝ Ν). Το 1836 ο Bright πρώτος περιέγραψε τη σχέση μεταξύ αναιμίας και ΧΝΝ, ενώ αρκετά χρόνια αργότερα (1922) οι Brown και Roth κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η αναιμία στη ΧΝΝ προκαλείται από τη μειωμένη παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων (RBC) από το μυελό των οστών. Το 1933, οι Parsons και Ekola-Strolberg διαπίστωσαν την ύπαρξη συσχέτισης μεταξύ των επιπέδων της αιμοσφαιρίνης (Hb) και της ουραιμίας και μάλιστα με την τιμή της κρεατινίνης (Cr).Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO) χαρακτηρίζει ως αναιμία τη συγκέντρωση Hb <13g/dl για τους άνδρες και τις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες και 12 g/dL για τις υπόλοιπες γυναίκες, ενώ η Επιτροπή του National Kidney Foundation / Kidney Dialysis Outcomes Quality Initiative (KDOQI) προτείνει τη διερεύνηση κάθε αναιμίας σε ασθενείς με ΧΝΝ όταν η τιμή της Hb είναι 11 g/dL για τις γυναίκες στην αναπαραγωγική ηλικία και 12 g/dL για τους άνδρες και τις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Η χορήγηση σιδήρου στην αναιμία της χρόνιας νεφρικής νόσου

Τεύχος 32

Μάνθος Δαρδαμάνης
Νεφρολόγος, Διευθυντής Νεφρολογικό Τμήμα Γενικού Νοσοκομείου Πρεβέζης

Δέσποινα Μήσιου
Ειδικευόμενη Γενικής Ιατρικής

Το έλλειμμα σιδήρου (Fe) στον οργανισμό και η εξ αυτού προκύπτουσα αναιμία αναφέρεται για πρώτη φορά το 1500 π.Χ. στον αιγυπτιακό πάπυρο του Ebers, ενώ αντιμετώπιση της σιδηροπενικής αναιμίας με άλατα σιδήρου εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στα μέσα του 17ου μ.Χ. αιώνα στη Γαλλία. Οι ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο (ΧΝΝ) παρουσιάζουν κατά κανόνα αρνητικό ισοζύγιο σιδήρου. Τούτο οφείλεται σε πολλούς παράγοντες. Κατά πρώτον, σε ανεπαρκή πρόσληψη, γιατί πολλοί ασθενείς με ΧΝΝ λόγω μειωμένης όρεξης προσλαμβάνουν λιγότερο σίδηρο με την τροφή. Κατά δεύτερον, το ουραιμικό περιβάλλον επιφέρει μειωμένη απορρόφηση σιδήρου από το γαστρεντερικό λόγω της δράσης της εψιδίνης (hepsidin). Επιπρόσθετα, οι απώλειες σιδήρου στους ασθενείς με ΧΝΝ είναι μεγαλύτερες από ό, τι σε υγιή άτομα. Στα φυσιολογικά άτομα, οι ημερήσιες απώλειες στα κόπρανα είναι περί το 1 mg, ενώ στους αιμοκαθαιρόμενους ασθενείς μπορεί να είναι 5 - 6 mg.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Χορήγηση σιδήρου στη χρόνια νεφρική νόσο

Τεύχος 44

Δρ Νικολοπούλου Νικολέττα
Νεφρολόγος, Διευθύντρια ΜΤΝ ΜΗΤΕΡΑ

Ευσταθία Τζιβίσκου
Νεφρολόγος, ΜΤΝ ΜΗΤΕΡΑ

Σταματία Τζέμου
Νεφρολόγος, ΜΤΝ ΜΗΤΕΡΑ

Η νεφρική αναιμία αποτελεί σημαντική και συχνή επιπλοκή στους ασθενείς με νεφρική νόσο και ιδιαίτερα στους αιμοκαθαιρόμενους. Ο επιπολασμός της αναιμίας (η οποία ορίζεται ως Hb12g/dl στους άνδρες και 70% στο στάδιο 5 (έναρξη αιμοκάθαρσης). Ασθενείς με νεφρική νόσο και αναιμία, έχουν 1.7 μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών συμβαμάτων. Οι κυριότερες ?ιτίες της νεφρικής αναιμίας είναι η ανεπαρκής παραγωγή ερυθροποιητίνης και η έλλειψη σιδήρου (σιδηροπενία) που αποτελεί και το βασικότερο αίτιο μη ανταπόκρισης (αντίστασης) στην ερυθροποιητίνη.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο