facebook 3 32linkedin 3 32

Αξιολόγηση των επιπέδων φαρμάκων της νεφρικής μεταμόσχευσης και προσαρμογή

Τεύχος 40

Ευαγγελία Ντουνούση
Νεφρολογικό Τμήμα Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ιωαννίνων

Ανίλα Ντούνη
Νεφρολογικό Τμήμα Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ιωαννίνων

Νικόλαος- Ανδρέας Αναστασόπουλος
Τμήμα Ιατρικής Σχολής Επιστημών Υγείας, Τομέας Παθολογίας

Η νεφρική μεταμόσχευση αποτελεί τη θεραπεία εκλογής για τους ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο τελικού σταδίου. Η αθροιζόμενη εμπειρία στη νεφρική μεταμόσχευση και κυρίως η εισαγωγή των νεότερων ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων επέτρεψε τη σημαντική βελτίωση της επιβίωσης του νεφρικού μοσχεύματος και του ασθενή. Οι κύριες κατηγορίες των ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων οι οποίες συμπεριλαμβάνονται στη θεραπεία συντήρησης των νεφρικών μοσχευμάτων είναι τα κορτικοστεροειδή, οι αναστολείς της καλσινευρίνης (CNI), κυκλοσπορίνη (CsA) και τακρόλιμους (FK506), ο αντιμεταβολίτης μυκοφαινολικό οξύ (ΜΡΑ) και οι αναστολείς της mTOR πρωτεΐνης (mTORi) ή αναστολείς σήματος πολλαπλασιασμού (PSI) [Rapamune-Sirolimus (SRL), Everolimus (EVR)].

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Ελαχιστοποίηση της ανοσοκατασταλτικής θεραπείας: Εξισορροπούν οι κίνδυνοι τα οφέλη; Επιπτώσεις ανοσοκαταστολής στο λήπτη και το μόσχευμα

Τεύχος 28

Ευαγγελία Ντουνούση
Νεφρολόγος, Επιμελήτρια Β’, Νεφρολογική Κλινική Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ιωαννίνων

Η νεφρική μεταμόσχευση αποτελεί τη θεραπεία εκλογής για τους ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο (ΧΝΝ) τελικού σταδίου και αδιαμφισβήτητα τη βέλτιστη επιλογή όσον αφορά στην επιβίωση των ασθενών αυτών. Παρά τη βελτίωση όμως της επιβίωσης των μεταμοσχευμένων ασθενών, το προσδόκιμο επιβίωσής τους παραμένει μικρότερο συγκριτικά με του γενικού πληθυσμού. Η αυξημένη θνητότητα των μεταμοσχευμένων ασθενών αποδίδεται στην αυξημένη συχνότητα εμφάνισης καρδιαγγειακών συμβαμάτων, λοιμώξεων και νεοπλασιών στους ασθενείς αυτούς. Η αθροιζόμενη εμπειρία στη νεφρική μεταμόσχευση και κυρίως η εισαγωγή των νεότερων ανοσοκα- τασταλτικών φαρμάκων επέτρεψε τη σημαντική βελτίωση της βραχυπρόθεσμης επιβίωσης του νεφρικού μοσχεύματος και του ασθενή, χωρίς όμως να βελτιωθεί ανάλογα και η μακροπρόθεσμη επιβίωση τους. Ο θάνατος του ασθενή με λειτουργικό μόσχευμα είναι μεταξύ των κυριότερων αιτιών απώλειας του νεφρικού μοσχεύματος σε ποσοστό έως και 40%. Η πρόληψη και η θεραπεία των κύριων αιτιών θανάτου των μεταμοσχευμένων ασθενών καθώς και της χρόνια νεφροπάθειας του μοσχεύματος αποτελούν τους κύριους στόχους στην προσπάθεια βελτίωσης της συνολικής έκβασης της νεφρικής μεταμόσχευσης.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Ελαχιστοποίηση των κορτικοστεροειδών

Τεύχος 29

Παντελίτσα Καλλιακμάνη
Νεφρολόγος, Επιμελήτρια Α’, Νεφρολογικό Κέντρο, Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών

Τα κορτικοειδή είναι αποτελεσματικά στην πρόληψη και στην αντιμετώπιση της απόρριψης του νεφρικού μοσχεύματος, όμως οι ανεπιθύμητες ενέργειες που σχετίζονται με αυτά είναι αρκετές. Ο στόχος της εφαρμογής πρωτοκόλλων με μειωμένη χορήγηση κορτικοειδών είναι η εξάλειψη ή η ελαχιστοποίηση των ανεπιθύμητων ενεργειών που σχετίζονται με τη λήψη τους, χωρίς ταυτόχρονα να αυξάνεται το ποσοστό οξείας απόρριψης ή απώλειας του νεφρικού μοσχεύματος. Σημαντικός αριθμός πρωτοκόλλων που δεν περιελάμβανε χορήγηση κορτικοειδών εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 2000, όταν 5% των ασθενών πήραν εξιτήριο μετά από μεταμόσχευση νεφρού χωρίς κορτικοειδή. Στη συνέχεια υπήρξε σταδιακή αύξηση των ασθενών στους οποίους χορηγήθηκαν ανοσοκατασταλτικά σχήματα χωρίς κορτικοειδή. Πρωτόκολλα χωρίς κορτικοειδή χρησιμοποιούνται συχνότερα σε λήπτες από ζώντα δότη και γενικότερα σε λήπτες χαμηλού ανοσολογικού κινδύνου. Η απόσυρση των κορτικοειδών σε ≥3 μήνες μετά τη μεταμόσχευση έχει συσχετιστεί με αυξημένη επίπτωση οξείας απόρριψης και απώλειας του μοσχεύματος, ενώ δεν διαπιστώνεται το ίδιο σε πρόσφατες μελέτες ταχείας διακοπής των Cs (PDP) (σε ≤ 7 ημέρες μετά τη μεταμόσχευση). Η χορήγηση θεραπείας επαγωγής σε τέτοια πρωτόκολλα φαίνεται να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο. Πλέον είναι διαθέσιμα αποτελέσματα από τυχαιοποιημένες ή μη μελέτες με χρόνο παρακολούθησης 5-7 έτη που δείχνουν ικανοποιητική επιβίωση και λειτουργία των μοσχευμάτων. Οι περισσότερες μελέτες έχουν γίνει σε χαμηλού ανοσολογικού κινδύνου ασθενείς, αλλά υπάρχουν και αναφορές με επιτυχή RDP σε παιδιά, έγχρωμους λήπτες, υπερευαισθητοποιημένους λήπτες ή λήπτες με πιθανότητα υποτροπής της βασικής νόσου.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Νέο φάρμακο μειώνει τον κίνδυνο απόρριψης του μεταμοσχευμένου νεφρού.

Τεύχος 1

Ένα καινούριο φάρμακο για μεταμοσχεύσεις, το πρώτο που χρησιμοποιεί εξανθρωποποιημένα μονοκλωνικά αντισώματα που εντοπίζουν και εμποδίζουν την λειτουργία συγκεκριμένων κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος, μειώνει το ποσοστό των επεισοδίων οξείας απόρριψης του μοσχεύματος κατά 37%, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στις 15 Ιανουαρίου 1998 στο περιοδικό New England Journal of Medicine. Σύμφωνα με τη μελέτη, ένα χρόνο μετά από την μεταμόσχευση τους οι ασθενείς που έκαναν χρήση του καινούριου φαρμάκου, είχαν ποσοστό επιβίωσης 98%, ενώ το 95% των μεταμοσχευμένων νεφρών συνέχισε να λειτουργεί. Αντίστοιχα, μια άλλη ομάδα ασθενών που μεταμοσχεύτηκαν αλλά δεν έλαβαν το καινούριο φάρμακο, είχαν ποσοστό επιβίωσης 96%, ενώ το ποσοστό επιβίωσης του μοσχεύματος ήταν 90%.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο