Τεύχος 29

Κασσιμάτης Ευστράτιος
Νεφρολόγος, Επιμελητής Β', Νεφρολογικής Κλινικής Α.Π.Θ., Γενικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης «Ιπποκράτειο»

Η υποκαλιαιμία είναι συχνή στην κλινική πράξη και δυνητικά επικίνδυνη, λόγω της πιθανότητας πρόκλησης καρδιακών αρρυθμιών. Η μετακίνηση μικρής σχετικά ποσότητας Κ⁺ στον ενδοκυττάριο χώρο μεταβάλλει την πολικότητα των κυττάρων και μπορεί να προκαλέσει αξιόλογη υποκαλιαιμία, χωρίς μεταβολή του συνολικού Κ⁺ του οργανισμού. Οι σημαντικότερες αιτίες μετακίνησης Κ⁺ στον ενδοκυττάριο χώρο είναι η έκκριση ινσουλίνης και καταστάσεις που συνοδεύονται από ενεργοποίηση των β2-αδρενεργικών υποδοχέων. Υποκαλιαιμία μπορεί να προκληθεί κι όταν το συνολικό ισοζύγιο του Κ⁺ είναι αρνητικό. Αυτό συμβαίνει σε αυξημένες απώλειες Κ⁺ λόγω διαρροιών ή καλιούρησης. Η αυξημένη ή απρόσφορη απώλεια Κ⁺ στα ούρα υποδηλώνει έκκριση του Κ⁺ στο φλοιικό άπω σωληνάριο, γεγονός που συμβαίνει όταν δρα η αλδοστερόνη ή σπανιότερα, σε άλλες καταστάσεις που προσομοιάζουν με υπεραλδοστερονισμό. Επίσης, η καλιούρηση επάγεται όταν τα ούρα είναι αλκαλικά.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο