facebook 3 32linkedin 3 32

Τεύχος 06

06 cover

> Αντιμετώπιση της νεφρικής ανεπάρκειας τελικού σταδίου των διαβητικών ασθενών με αιμοκάθαρση και συνεχή φορητή περιτοναϊκή κάθαρση.
> Εγκεφαλικός θάνατος: Τέλος και αρχή ζωής
> Η εφαρμογή της περιτοναϊκής κάθαρσης στην οξεία νεφρική ανεπάρκεια
> Ο μεταβολισμός του μαγνησίου


Για να ανοίξετε τα αρχεία θα χρειαστεί να εγκαταστήσετε το πρόγραμμα Adobe Reader, (μπορείτε να το κατεβάσετε απο εδώ, αν δεν το έχετε ήδη εγκατεστημένο στον υπολογιστή σας). Για καλύτερη προβολή των αρχείων στον Adobe Reader, παρακαλώ επιλέξτε το Μενού View (Προβολή) > Page Display (Προβολή σελίδας) > Two-up (Ανά δύο).


Αντιμετώπιση της νεφρικής ανεπάρκειας τελικού σταδίου των διαβητικών ασθενών με αιμοκάθαρση και συνεχή φορητή περιτοναϊκή κάθαρση.

Τεύχος 6

Π.Σ. Πασαδάκης
Επίκουρος Καθηγητής

Β.Α. Βαργεμέζης
Καθηγητής, Διευθυντής, Πανεπιστημιακή Νεφρολογική Κλινική, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, Αλεξανδρούπολη

Ο σακχαρώδης διαβήτης αποτελεί την ταχύτερα αυξανόμενη αιτία νεφρικής ανεπάρκειας τελικού σταδίου, ενώ αναλογικά ο αριθμός των διαβητικών ασθενών που απαιτούν θεραπεία υποκατάστασης της νεφρικής λειτουργίας βρίσκεται παγκοσμίως στην πρώτη θέση μεταξύ των ασθενών με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια (ΧΝΑ) άλλης αιτιολογίας. Στις ΗΠΑ, το ποσοστό των νέων ασθενών που αρχίσουν θεραπεία υποκατάστασης λόγω διαβητικής νεφροπάθειας αυξήθηκε την περίοδο 1984-1997 από 27% σε 44,4%. Τριάντα χρόνια πριν, η υποκατάσταση της νεφρικής λειτουργίας παρείχε περιορισμένα οφέλη για τους περισσότερους ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου οφειλόμενης στη διαβητική νεφροπάθεια. Στο διάστημα όμως που πέρασε, η επιβίωση των διαβητικών ασθενών σε αιμοκάθαρση (ΑΚ), συνεχή φορητή περιτοναϊκή κάθαρση (ΣΦΠΚ) ή με νεφρική μεταμόσχευση έχει βελτιωθεί θεαματικά. Ιδιαίτερα την τελευταία δεκαετία επιτεύχθηκε προοδευτική μείωση του ρυθμού θανάτων των διαβητικών ασθενών σε θεραπεία εξωνεφρικής κάθαρσης. Στις ΗΠΑ, τη δεκαετία 1986-1996 η θνητότητα για το πρώτο έτος μειώθηκε από 40,4 σε 23,2 για κάθε 100 χρόνια ασθενών. Παρόμοια μείωση παρατηρήθηκε και στο διαβητικό πληθυσμό στο Toronto του Καναδά. Στην προοδευτική αυτή μείωση του ρυθμού θνητότητας συνέβαλαν ουσιαστικά η αντιμετώπιση της στεφανιαίας νόσου και η ανάπτυξη της ιατρικής εντατικής φροντίδας, οι τεχνολογικές βελτιώσεις και η πρώιμη ένταξη των διαβητικών ασθενών σε θεραπεία υποκατάστασης.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Εγκεφαλικός θάνατος: Τέλος και αρχή ζωής

Τεύχος 6

Αντώνης Λαγγουράνης
Διευθυντής Μονάδας Τεχνητού Νεφρού, Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών «ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ»

Ως γνωστόν, ζούμε στην εποχή όχι μόνο του παραλόγου, αλλά και της υπερ-παραπληροφόρησης και, ως εκ τούτου, του πλήρους αποπροσανατολισμού. Καθημερινά, ενημερωνόμαστε μέσα από έναν συνεχή καταιγισμό αντιφατικών μηνυμάτων και πληροφοριών για οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά, ιατρικά και διάφορα άλλα θέματα και προβλήματα, που έχουν άμεση επίπτωση στη ζωή μας και των οποίων η αντιμετώπιση θα καθορίσει το Είναι και το μέλλον μας. Ποτέ άλλοτε δεν είχαμε τόση πρόσβαση στην Πληροφορία. Οι πληροφορίες, όμως, χωρίς υπεύθυνη διασταύρωση και συνθετική επεξεργασία τους, οδηγούν στο αντίθετο από αυτό στο οποίο υποτίθεται ότι αποσκοπούν. Παραφράζοντας τον Έλιοτ, " χάσαμε τη σοφία για τη γνώση και τη γνώση για την πληροφορία".

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Η εφαρμογή της περιτοναϊκής κάθαρσης στην οξεία νεφρική ανεπάρκεια

Τεύχος 6

Όπως όλες οι μέθοδοι υποκατάστασης νεφρικής λειτουργίας, η περιτοναϊκή κάθαρση χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά σ' ασθενείς με ΟΝΑ. Έκτοτε παρέμεινε σαν θεραπεία εκλογής της ΟΝΑ νεογνών και παιδιών, αλλά στους πληθυσμούς των ενηλίκων (στις περισσότερες προηγμένες χώρες) περιορίστηκε στην αντιμετώπιση της ΧΝΑ. Παρ' όλα αυτά σε μερικές χώρες (Ιαπωνία) εξακολούθησε να παραμένει η θεραπεία εκλογής για την Οξεία Νεφρική Ανεπάρκεια.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Ο μεταβολισμός του μαγνησίου

Τεύχος 6

Κώστας Μαυροματίδης
Δ/ντής Νεφρολογικού Τμήματος Κομοτηνής

Το μαγνήσιο, με σθένος δύο και ατομικό βάρος 24, αποτελεί το όγδοο συχνότερο στοιχείο που υπάρχει στο φλοιό της γης (~2%). Είναι το τέταρτο σε σειρά κατιόν του οργανισμού (μετά το ασβέστιο, το κάλιο και το νάτριο), ενώ στον ενδοκυττάριο χώρο είναι το δεύτερο συχνότερο κατιόν μετά το κάλιο. Διαπιστώνεται στα μεταλλικά και στα θαλασσινά νερά (ιδιαίτερα των νησιών). Ανακαλύφθηκε το 1807 σαν μέταλλο και ονομάστηκε μάγγνιο (από την μαγνησία στην οποία βρέθηκε), ενώ στην συνέχεια διαπιστώθηκε στο ταλκ, γι’ αυτό και ονομάστηκε "talcium". Πήρε το τελικό του όνομα από τον Γάλλο φαρμακοποιό Alexander Bussy το 1829.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο