Αντιμετώπιση της νεφρικής ανεπάρκειας τελικού σταδίου των διαβητικών ασθενών με αιμοκάθαρση και συνεχή φορητή περιτοναϊκή κάθαρση.
Τεύχος 6
Π.Σ. Πασαδάκης
Επίκουρος Καθηγητής
Β.Α. Βαργεμέζης
Καθηγητής, Διευθυντής, Πανεπιστημιακή Νεφρολογική Κλινική, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, Αλεξανδρούπολη
Ο σακχαρώδης διαβήτης αποτελεί την ταχύτερα αυξανόμενη αιτία νεφρικής ανεπάρκειας τελικού σταδίου, ενώ αναλογικά ο αριθμός των διαβητικών ασθενών που απαιτούν θεραπεία υποκατάστασης της νεφρικής λειτουργίας βρίσκεται παγκοσμίως στην πρώτη θέση μεταξύ των ασθενών με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια (ΧΝΑ) άλλης αιτιολογίας. Στις ΗΠΑ, το ποσοστό των νέων ασθενών που αρχίσουν θεραπεία υποκατάστασης λόγω διαβητικής νεφροπάθειας αυξήθηκε την περίοδο 1984-1997 από 27% σε 44,4%. Τριάντα χρόνια πριν, η υποκατάσταση της νεφρικής λειτουργίας παρείχε περιορισμένα οφέλη για τους περισσότερους ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου οφειλόμενης στη διαβητική νεφροπάθεια. Στο διάστημα όμως που πέρασε, η επιβίωση των διαβητικών ασθενών σε αιμοκάθαρση (ΑΚ), συνεχή φορητή περιτοναϊκή κάθαρση (ΣΦΠΚ) ή με νεφρική μεταμόσχευση έχει βελτιωθεί θεαματικά. Ιδιαίτερα την τελευταία δεκαετία επιτεύχθηκε προοδευτική μείωση του ρυθμού θανάτων των διαβητικών ασθενών σε θεραπεία εξωνεφρικής κάθαρσης. Στις ΗΠΑ, τη δεκαετία 1986-1996 η θνητότητα για το πρώτο έτος μειώθηκε από 40,4 σε 23,2 για κάθε 100 χρόνια ασθενών. Παρόμοια μείωση παρατηρήθηκε και στο διαβητικό πληθυσμό στο Toronto του Καναδά. Στην προοδευτική αυτή μείωση του ρυθμού θνητότητας συνέβαλαν ουσιαστικά η αντιμετώπιση της στεφανιαίας νόσου και η ανάπτυξη της ιατρικής εντατικής φροντίδας, οι τεχνολογικές βελτιώσεις και η πρώιμη ένταξη των διαβητικών ασθενών σε θεραπεία υποκατάστασης.