facebook 3 32linkedin 3 32

Δευτεροπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός - Νεφρική οστεοδυστροφία

Τεύχος 36

Ευστάθιος Μητσόπουλος
Νεφρολόγος, Επιμελητής Α ́, Νεφρολογικό Τμήμα, Γενικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης «Παπαγεωργίου»

Ο όρος νεφρική οστεοδυστροφία περιορίζεται σήμερα στη μελέτη των διαταραχών της μορφολογίας του οστού όπως εμφανίζονται στην οστική βιοψία. / Η ινώδης κυστική οστεΐτιδα χαρακτηρίζεται από μεγάλη αύξηση του οστικού μεταβολισμού με αύξηση των οστεοκλαστών, των οστεοβλαστών και του ρυθμού σχηματισμού του οστού, ενώ η εναπόθεση αλάτων ασβεστίου στο μέτωπο μεταλλοποίησης είναι φυσιολογική ή αυξημένη. / Στην οστεομαλακία παρατηρείται ελαττωματική μεταλλοποίηση εξαιτίας έλλειψης της βιταμίνης D3 με αποτέλεσμα την πάχυνση της στιβάδας του οστεοειδούς. / Στην αδυναμική νόσο παρατηρείται ελαττωματική μεταλλοποίηση εξαιτίας έλλειψης της βιταμίνης D3 με αποτέλεσμα την πάχυνση της στιβάδας του οστεοειδούς. / Η νεφρική απέκκριση του φωσφόρου παρουσιάζει μεγάλη ευαισθησία στις μεταβολές των επιπέδων του φωσφόρου στον ορό. Αυτή η παρατήρηση οδήγησε στην υπόθεση της ύπαρξης ορμονών που ρυθμίζουν (αυξάνουν) την απέκκριση του φωσφόρου και οι οποίες ονομάστηκαν φωσφατονίνες. / Τα επίπεδα της καλσιτριόλης μειώνονται σε πρώιμα στάδια της ΧΝΝ (GFR=40-80 ml/min) κυρίως εξαιτίας της κατακράτησης του φωσφόρου και της ελάττωσης της λειτουργούσας νεφρικής μάζας. / Εκτός από την κατακράτηση του φωσφόρου και άλλες ουσίες όπως το ουρικό οξύ και διάφορες ουραιμικές τοξίνες ενοχοποιούνται για τη μείωση της παραγωγής της 1,25(OH)2D3 από την 25(OH)D3. / Το μέγεθος των παραθυρεοειδών αδένων θεωρείται αρκετά καλό κριτήριο της βαρύτητας του ΔΥΠΘ. / Οι μεγαλύτεροι σε μέγεθος παραθυρεοειδείς αδένες παρουσιάζουν συχνότερα οζώδη υπερπλασία παρά διάχυτη. / Η νεοπλαστική αυτή ανάπτυξη του παραθυρεοειδικού ιστού θεωρείται ότι συνοδεύει βαρύτερες μορφές ΔΥΠΘ, υποδηλώνει αυτόνομη ανάπτυξη και αντιστοιχεί στον παλαιότερο όρο «τριτογενής» υπερπαραθυρεοειδισμός.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Νεφρική Οστεοδυστροφία

Τεύχος 20

Γεράκης Αλ.
Νεφρολόγος, Διαγνωστικό και Θεραπευτικό κέντρο Αθηνών «Υγεία»

Οριστική συμφωνία για τον ορισμό τoυ καρδιονεφρικού συνδρόμου (ΚΝεΣ) δεν έχει επιτευχθεί μέχρι σήμερα. Πολλοί πιστεύουν ότι απoτελεί εκδήλωση της επιδεινούμενης νεφρικής λειτουργίας σε έδαφος καρδιακής ανεπάρκειας. Λίγα είναι γνωστά για την παθοφυσιολογία του συνδρόμου. Η ρήξη της ισορροπίας κατά την αλληλεπίδραση μεταξύ καρδιακής ανεπάρκειας, νευροορμονικών συστημάτων και της εμπλεκόμενης φλεγμονώδους αντίδρασης έχει ως αποτέλεσμα τη δομική και λειτουργική βλάβη τόσο της καρδιάς όσο και των νεφρών. Η επιδείνωση της νεφρικής λειτουργίας είναι συχνή στη συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια (ΣΚΑ) και συνδυάζεται με αύξηση τόσο των ημερών νοσηλείας όσο και της θνητότητας. Λόγω της πολυπλοκότητας του συνδρόμου, η θεραπευτική του αντιμετώπιση αποτελεί πρόκληση για τον ιατρό. Η επιδείνωση της νεφρικής λειτουργίας στους ασθενείς με ΚΝεΣ έχει ως συνέπεια την αναποτελεσματικότητα των κλασικών θεραπευτικών σχημάτων και την επιδείνωση των συμπτωμάτων.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο