dialysis living

Τεύχος 21

Ν. Αφεντάκης
Αναπληρωτής Διευθυντής, Νεφρολογικό Τμήμα, Γεν. Νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς»

Ε. Φράγκου
Ειδικευόμενη, Νεφρολογικό Τμήμα, Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «Γ. Γεννηματάς»

Οριστική συμφωνία για τον ορισμό τoυ καρδιονεφρικού συνδρόμου (ΚΝεΣ) δεν έχει επιτευχθεί μέχρι σήμερα. Πολλοί πιστεύουν ότι απoτελεί εκδήλωση της επιδεινούμενης νεφρικής λειτουργίας σε έδαφος καρδιακής ανεπάρκειας. Λίγα είναι γνωστά για την παθοφυσιολογία του συνδρόμου. Η ρήξη της ισορροπίας κατά την αλληλεπίδραση μεταξύ καρδιακής ανεπάρκειας, νευροορμονικών συστημάτων και της εμπλεκόμενης φλεγμονώδους αντίδρασης έχει ως αποτέλεσμα τη δομική και λειτουργική βλάβη τόσο της καρδιάς όσο και των νεφρών. Η επιδείνωση της νεφρικής λειτουργίας είναι συχνή στη συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια (ΣΚΑ) και συνδυάζεται με αύξηση τόσο των ημερών νοσηλείας όσο και της θνητότητας. Λόγω της πολυπλοκότητας του συνδρόμου, η θεραπευτική του αντιμετώπιση αποτελεί πρόκληση για τον ιατρό. Η επιδείνωση της νεφρικής λειτουργίας στους ασθενείς με ΚΝεΣ έχει ως συνέπεια την αναποτελεσματικότητα των κλασικών θεραπευτικών σχημάτων και την επιδείνωση των συμπτωμάτων.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Τεύχος 39

Κωνσταντίνος Δ. Κολλιός
Επίκουρος καθηγητής Παιδιατρικής - Παιδιατρικής Νεφρολογίας, Γ ́ Παιδιατρική Κλινική Α.Π.Θ., «ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ» Γενικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης

Στα παιδιά το νεφρωσικό σύνδρομο είναι ιδιοπαθές στο 90% των περιπτώσεων και διακρίνεται σε τρεις ιστολογικούς τύπους: την νόσο των ελαχίστων αλλοιώσεων, την μεσαγγειακή υπερπλασία και την Εστιακή και τμηματική σπειραματοσκλήρυνση. Από τους τρεις τύπους, η Νόσος των ελαχίστων αλλοιώσεων αποτελεί την μορφή που απαντά στα κορτικοειδή σχεδόν στο σύνολο των περιπτώσεων (95%), ενώ οι άλλες δυο μορφές η απάντηση στα κορτικοειδή είναι < 50% (Πίνακας 1). Ειδικότερα, στα παιδιά, η Εστιακή και τμηματική σπειραματοσκλήρυνση, αν και είναι σπάνια σε σχέση με την νόσο των ελαχίστων αλλοιώσεων, αποτελεί την κύρια αιτία του κορτικοανθεκτικού νεφρωσικού συνδρόμου, την πιο συχνή προϊούσα σπειραματική νόσο καθώς και την δεύτερη αιτία νεφρικής ανεπάρκειας τελικού σταδίου μετά τις συγγενείς ανωμαλίες.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Τεύχος 42

Βαϊνας Ανδρέας
Νεφρολόγος, Διευθυντής Νεφρολογικού Τμήματος 424 Γ.Σ.Ν. Θεσσαλονίκης

Το Σύνδρομο Ανήσυχων Ποδιών (ΣΑΠ) αποτελεί μια νευροαισθητηριακού τύπου διαταραχή που αφορά κατά κανόνα τα κάτω άκρα, το οποίο ανάλογα με τη βαρύτητα του, μπορεί να προκαλέσει από διαταραχές ύπνου έως και αυξημένη καρδιαγγειακή θνητότητα. Διακρίνεται σε ιδιοπαθές και δευτεροπαθές. Το συχνότερο αίτιο δευτεροπαθούς ΣΑΠ είναι αυτό που εμφανίζεται στη Χρόνια Νεφρική Νόσο (ΧΝΝ), το ουραιμικό ΣΑΠ. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει αυξημένο επιστημονικό ενδιαφέρον στη μελέτη του συνδρόμου, τόσο του ιδιοπαθούς όσο και του ουραιμικού. Η παρούσα ανασκόπηση σκοπό έχει να συζητήσει τον επιπολασμό, τους παθοφυσιολογικούς μηχανισμούς, την κλινική εικόνα, διάγνωση και θεραπεία του ουραιμικού ΣΑΠ, σε ασθενείς με ΧΝΝ τελικού σταδίου (ΧΝΝΤΣ).

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο