facebook 3 32linkedin 3 32

Πρωτεϊνουρία. Από την αρχαιότητα έως τις επιστημονικές μελέτες του 19ου αιώνα

Τεύχος 37

Εμμανουήλ Μαγιορκίνης
Βιοπαθολόγος, Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Αριστείδης Διαμαντής
Κυτταρολόγος, Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών, Γραφείο Μελέτης Ιστορίας Ελληνικής Ναυτικής Ιατρικής, Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών

Πρωτεϊνουρία ή λευκωματουρία ονομάζεται η παρουσία πρωτεΐνης (λευκώματος) στα ούρα. Ο όρος “πρωτεϊνουρία” χρησιμοποιείται όταν ικανή ποσότητα αλβουμίνης στα ούρα δίνει θετική αντίδραση στις συνήθεις εργαστηριακές δοκιμασίες (απέκκριση πρωτεΐνης η οποία ξεπερνά τα 150 mg/dL ημερησίως). Καίτοι, η πρωτεϊνουρία ως φαινόμενο είχε παρατηρηθεί πολύ νωρίτερα από το 19ο αιώνα, εντούτοις οι περισσότεροι ερευνητές αποδίδουν τον όρο "πρωτεϊνουρία" στον Άγγλο γιατρό και πρωτοπόρο ερευνητή των νεφρικών παθήσεων Richard Bright (1789-1858,) όταν για πρώτη φορά ο ίδιος χρησιμοποίησε τη λέξη αυτή στο βιβλίο του “Reports of medical cases”.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Τύποι λευκωματουρίας. Σύγχρονες απόψεις

Τεύχος 39

Κωνσταντίνα Αυδίκου
Νεφρολόγος, Επιμελήτρια Α ́ ΕΣΥ, Υπεύθυνη Μονάδας Τεχνητού Νεφρού, Γενικό Νοσοκομείο Λευκάδας.

Γύρω στα 400 π.Χ. ο Ιπποκράτης στον 7ο Αφορισμό του με τη φράση: « Όταν οι φυσαλίδες παραμένουν στην επιφάνεια των ούρων, αυτές υποδηλώνουν νόσο των νεφρών και η νόσος θα είναι παρατεταμένη» έδωσε ίσως την πιο πρώιμη περιγραφή της λευκωματουρίας και την συσχέτισε με νοσήματα των νεφρών. Αρκετά χρόνια αργότερα (1774) o Domenico Cotungo αναγνώρισε και ονόμασε την αλβουμινουρία ενώ γύρω στα 1840 αναγνωρίστηκε από τον Richard Bright ότι η παρουσία μεγάλων ποσοτήτων λευκώματος στα ούρα αποτελεί ένδειξη νεφρικών παθήσεων. Η λευκωματουρία εκτός από δείκτης νεφρικής νόσου, φαίνεται ότι παίζει βασικό ρόλο και στην εξέλιξη της νεφρικής βλάβης. Επίμονη επίσης λευκωματουρία, σχετίζεται με έκπτωση της νεφρικής λειτουργίας και μάλιστα ο βαθμός της σχετίζεται με τον ρυθμό απώλειας της νεφρικής λειτουργίας (KDIGO 2012). Αποτελεί μάλιστα, ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για καρδιαγγειακή νόσο. Λευκωματουρία όμως μπορεί να ανευρίσκεται και σε άτομα χωρίς σπειραματική βλάβη. Η κλινική αξιολόγηση της λευκωματουρίας και η συσχέτισή της με την παθολογοανατομική βλάβη του ασθενούς απαιτεί καταρχήν την ποσοτική και ποιοτική εκτίμησή της στα ούρα 24ώρου του ασθενούς.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο