Χορήγηση αντιοξειδωτικών σε ασθενείς υπό τεχνητό νεφρό: έχουν θέση;
Τεύχος 47
Στέφανος Κ. Ρουμελιώτης
Αχίλλειον Νεφρολογικό Κέντρο, Θεσσαλονίκη
Βασίλειος Λιακόπουλος
Τμήμα Νεφρολογίας και Υπέρτασης, Ά Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, ΠΓΝ ΑΧΕΠΑ, Θεσσαλονίκη
Οξειδωτικό στρες (ΟΣ) σε ένα κύτταρο ή οργανισμό ονομάζεται η παθολογική κατάσταση, η οποία προκύπτει από τη διαταραχή της ισορροπίας μεταξύ των επιπέδων των οξειδωτικών παραγόντων και των αντι-οξειδωτικών μηχανισμών. Στον ανθρώπινο οργανισμό υπάρχει μια πληθώρα οξειδωτικών μορίων αλλά και αντιοξειδωτικών μηχανισμών που συνοψίζονται στον πίνακα 1. Το ΟΣ δίνει το έναυσμα για οξείδωση πολλών μορίων όπως οι πρωτεΐνες, τα λιπίδια, τα νουκλεϊκά οξέα (DNA) και οι υδατάνθρακες. Τα οξειδωμένα μόρια υφίστανται σημαντικές μορφολογικές και λειτουργικές αλλαγές, γίνονται δυσλειτουργικά και, όταν αθροίζονται, βλαπτικά για τον οργανισμό, προκαλώντας η επιδεινώνοντας μια πληθώρα καταστάσεων όπως φλεγμονή, αθηροσκλήρωση και γήρανση. Στη Χρόνια Νεφρική Νόσο (ΧΝΝ) το ΟΣ είναι αυξημένο, εμφανίζεται ήδη από τα πρώτα στάδια και αυξάνεται γραμμικά με την εξέλιξη της νόσου σε Χρόνια Νεφρική Ανεπάρκεια Τελικού Σταδίου (ΧΝΑΤΣ).