facebook 3 32linkedin 3 32

Ερυθροποιητίνη και αναιμία της χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας

Τεύχος 17

Νικόλαος Σωτηρακόπουλος
Νεφρολόγος, Επιμελητής Α', Γενικό Νοσοκομείο Κομοτηνής

Μαρία Σταμπολίδου
Παιδίατρος, Επιμελήτρια Α', Γενικό Νοσοκομείο Κομοτηνής

17-055

Η ερυθροποιητίνη είναι μία γλυκοπρωτεΐνη, η οποία παράγεται κυρίως από τους νεφρούς και ρυθμίζει την ερυθροποίηση, ευοδώνοντας τον πολλαπλασιασμό και την διαφοροποίηση των προγονικών κυττάρων της ερυθράς σειράς. Η ανεπαρκής παραγωγή της από τους πάσχοντες νεφρούς, αποτελεί το κύριο αίτιο αναιμίας στην χρόνια νεφρική ανεπάρκεια (ΧΝΑ). Ωστόσο, η παραγωγή της ανθρώπινης ανασυνδυασμένης ερυθροποιητίνης (rhEPO) εδώ και 20 χρόνια, άλλαξε θεαματικά την αντιμετώπιση της αναιμίας των ασθενών με ΧΝΑ. Η αναιμία της ΧΝΑ είναι συχνή, αλλά πολλές φορές υποθεραπευόμενη, με αποτέλεσμα να αυξάνει η νοσηρότητα και η θνητότητα των ασθενών και να επηρεάζεται σημαντικά η ποιότητα ζωής τους. Στην ανασκόπηση αυτή εκτός των άλλων αναλύεται ο καλύτερος τρόπος χρήσης της rhEPO, ώστε να προκύπτουν τα μεγαλύτερα οφέλη για τους ασθενείς, καθώς και οι πιθανές παρενέργειες από την χορήγηση της.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Η Αναιμία της Χρόνιας Νεφρικής Νόσου. Ποια είναι η κλινική εικόνα της αναιμίας της χρόνιας νεφρικής νόσου (XNN); Υπάρχει διαφορά στην κλινική εμφάνιση της από τις άλλες αναιμίες;

Τεύχος 28

Δαρδαμάνης Μάνθος
Διευθυντής, Νεφρολογικό Τμήμα, Γενικό Νοσοκομείο Πρέβεζα

Η κλινική εικόνα της αναιμίας της ΧΝΝ δεν διαφέρει σημαντικά από εκείνη κάθε άλλης αιτιολογίας. Η κύρια διαφορά εντοπίζεται στην έναρξη της εμφάνισης της στα πλαίσια της εξέλιξης της νεφρικής βλάβης (ΕΝΒ), παραμένει δε η κύρια επιπλοκή σε όλη την πορεία της νόσου. Η μειωμένη παροχή Ο2 στους ιστούς οδηγεί σε σειρά διαταραχών από διάφορα συστήματα, καθώς και σε μια προσπάθεια του οργανισμού να αμβλύνει την υποξία με αντιρροπιστικούς μηχανισμούς [(αύξηση της καρδιακής παροχής, ανακατανομή του αίματος από το δέρμα στα εσωτερικά όργανα, ευκολότερη αποδέσμευση του O2 από την αιμοσφαιρίνη (Hb)]. Σε βαριά αναιμία, η γλοιότητα του αίματος μπορεί να ελαττωθεί μέχρι και στο 1,5 (γλοιότητα νερού = 1,0), ενώ η φυσιολογική της τιμή είναι περίπου 3,0 (τρεις φορές μεγαλύτερη από τη γλοιότητα του νερού. Η αυξημένη καρδιακή παροχή αντισταθμίζει, κατά ένα μέρος, πολλές από τις επι- πτώσεις της αναιμίας, επειδή, παρά το γεγονός ότι κάθε μονάδα όγκου αίματος μεταφέρει μικρά μόνο ποσά οξυγόνου, ο ρυθμός της αιμάτωσης των ιστών μπορεί να αυξηθεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε να αποδίδονται σχεδόν φυσιολογικές ποσότητες οξυγόνου. Μολαταύτα, όταν το άτομο αρχίζει να επιτελεί μυϊκό έργο, η καρδιά δεν είναι σε θέση να αντλεί πολύ μεγαλύτερα ποσοστά αίματος από αυτά που ήδη παρέχει. Κατά συνέπεια, κατά τη διάρκεια μυϊκής δραστηριότητας, η οποία αυξάνει σε πολύ μεγάλο βαθμό τις απαιτήσεις σε οξυγόνο, προκαλείται βαριά υποξία των ιστών, συχνά δε και οξεία καρδιακή ανεπάρκεια. Η κλινική έκφραση όλων αυτών των διαταραχών και των προσαρμοστικών μεταβολών του οργανισμού αποτελεί και την κλινική εικόνα της αναιμίας (Πίν. 1). Οι ασθενείς με ΧΝΝ ανέχονται καλύτερα την αναιμία, συγκριτικά με εκείνους που πάσχουν από σοβαρότερης μορφής αναιμία, άλλης αιτιολογίας. Αυτό οφείλεται στο ότι η μείωση του αιματοκρίτη (Ht) στους ασθενείς με ΧΝΝ είναι προοδευτική, παρέχοντας στον οργανισμό χρονικά όρια προσαρμογής.)

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Η ασβεστοποίηση των αγγείων

Τεύχος 12

Ν. Αφεντάκης
Νεφρολογικό Τμήμα, Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών, “Γ. Γεννηματάς”

Η ασβεστοποίηση των αγγείων είναι γνωστή εδώ και 150 χρόνια, όταν παρατηρήθηκε για πρώτη φορά ότι οι σκληρυμένες αρτηρίες παρουσιάζουν οστεοποίηση και όχι απλά ασβεστοποίηση. Η ασβεστοποίηση των αγγείων γενικώς και εδικά των στεφανιαίων, εμφανίζεται σχεδόν σε όλο το γενικό πληθυσμό άνω των 65 ετών, είναι δε περισσότερο συχνή και βαρύτερη σε ασθενείς με τελικού σταδίου ΧΝΑ.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Η δίαιτα των ασθενών με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου

Τεύχος 5

Κώστας Μαυροματίδης
Δ/ντής Νεφρολογικού Τμήματος ΓΝΝ Κομοτηνής

Τσίτσιος Τηλέμαχος
Αναπληρωτής Δ/ντής Νεφρολογικού Τμήματος ΓΝΝ Κομοτηνής

Σωτηρακόπουλος Νικόλαος
Επιμελητής Νεφρολογικού Τμήματος ΓΝΝ Κομοτηνής

Ο σκοπός της δίαιτας στη χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, όταν ο άρρωστος βρίσκεται ήδη στον τεχνητό νεφρό είναι:
1. Να μειώσει την κατανάλωση ουσιών που δεν μπορούν να απομακρυνθούν, όπως η ουρία, το κάλιο, ο φώσφορος, το αλάτι, το νερό κ.ά., αφού πλέον οι νεφροί δεν λειτουργούν, έτσι ώστε μέχρι να ξανακάνει αιμοκάθαρση, αυτές να μην συγκεντρώνονται στον οργανισμό και του δημιουργούν διάφορα προβλήματα.
2. Να δώσει στον άρρωστο ουσίες που χρειάζεται για να διατηρηθεί στη ζωή φυσιολογικά (λευκώματα, βιταμίνες, σίδηρο κ.ά.), αλλά και να αναπτυχθεί (θρέψη, παραγωγή αίματος).
3. Να περιορίσει την καθημερινή λήψη νερού σε μικρές ποσότητες, έτσι ώστε να μην επιβαρύνεται η καρδιά του, με την συνεχή αυτή αύξηση και μείωση του σωματικού του βάρους πέρα από κάποια όρια.
Μία καλά σχεδιασμένη δίαιτα είναι σημαντική για όλους μας, προκειμένου να βελτιώσουμε την υγεία μας. Όταν κάποιος φθάσει σε τελικό στάδιο χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας και χρειάζεται αιμοκάθαρση, η δίαιτά του είναι απαραίτητο να αλλάξει. Αυτή αποτελεί ένα πολύ σημαντικό μέρος της θεραπείας των αρρώστων αυτών, όπως είναι σημαντική και σε πρωιμότερα στάδια της χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Η ρύθμιση του φωσφόρου στον αιμοκαθαιρόμενο ασθενή

Τεύχος 45

Μάνου Ελένη
Επιμελήτρια Α' Νεφρολογίας Γ.Ν. Παπαγεωργίου Θεσσαλονίκη

Ο φώσφορος (phosphorus, Ρi) συμμετέχει σε πλήθος, απαραίτητων για τη ζωή ενώσεων, είτε ως ανόργανος είτε ως οργανικός Ρi, αντιπροσωπεύοντας το 1% του σωματικού μας βάρους, με το 85% να βρίσκεται στον οστίτη ιστό, το υπόλοιπο 14% να είναι ενδοκυττάριο, ενώ μόλις το 1% του συνολικού Ρi βρίσκεται στον εξωκυττάριο χώρο και στο αίμα. / Οι δύο όροι που συχνά χρησιμοποιούνται εναλλάξ: phosphorus και phosphate διαφέρουν χημικά μεταξύ τους, με τον πρώτο να αναφέρεται στο στοιχείο του Ρi και τον δεύτερο στα ανόργανα άλατα και στις οργανικές ενώσεις του φωσφορικού οξέος, για τον λόγο αυτό θα πρέπει ο κάθε όρος να εκφράζεται με την ορθή μονάδα μέτρησης / Η χρόνια νεφρική νόσος (ΧΝΝ) και ειδικότερα το τελικό στάδιό της (ΧΝΝΤΣ) και η θεραπεία υποκατάστασης (ΘΥ) είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τις διαταραχές του μεταβολισμού και της ομοιόστασης του Ρi, καθώς και με τις επιπλοκές που προκύπτουν από την ανεπαρκή απομάκρυνσή του από τον οργανισμό

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Η σχέση της Χρόνιας Νεφρικής Νόσου με τον καρδιαγγειακό κίνδυνο

Τεύχος 26

Ζεμπεκάκης Π.
Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας, Α’ Παθολογική Κλινική, Περιφερειακό Γενικό Νοσοκομείο “ΑΧΕΠΑ” Θεσσαλονίκη

Η χρόνια νεφρική νόσος (ΧΝΝ) είναι ένα συχνό πρόβλημα με παγκόσμια κατανομή. Στις ΗΠΑ παρατηρείται κατά την τελευταία εικοσαετία μια συνεχής αύξηση στην επίπτωση και τον επιπολασμό του τελικού σταδίου της ΧΝΝ (ΧΝΝ-ΤΣ). Αυτό έχει ως αποτέλεσμα πολύ μεγάλη αύξηση της γενικής νοσηρότητας, της θνησιμότητας και του οικονομικού κόστους. Ο αριθμός των ασθενών με ΧΝΝ-ΤΣ που θεραπεύονταν με χρόνια αιμοκάθαρση (ΧΑ) ή μεταμόσχευση νεφρού στις ΗΠΑ υπερέβη τις 320.000 το 1998, ενώ αναμένεται να φθάσει στις 650.000 το 2010.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Θεραπεία χρόνιας νεφρικής νόσου στα παιδιά

Τεύχος 47

Πρίντζα Νικολέτα
Επίκουρη Καθηγήτρια, Παιδιατρικής - Παιδιατρικής Νεφρολογίας ΑΠΘ

Η χρόνια νεφρική νόσος (ΧΝΝ) είναι σπάνια στα παιδιά, οι επιπτώσεις της όμως στον αυξανόμενο και αναπτυσσόμενο οργανισμό τους δραματικές. Η επίπτωση της τελικού σταδίου χρόνιας νεφρικής νόσου (ΤΣΧΝΝ) στο γενικό πληθυσμό ανέρχεται περίπου σε 500 νέες περιπτώσεις ανά 1 εκατομμύριο ανά έτος. Ποσοστό 1-2% αυτών των ατόμων είναι παιδιά. Ειδικότερα στην Ελλάδα η επίπτωση της ΤΣΧΝΝ σε παιδιά και εφήβους είναι 8-9 νέες περιπτώσεις ανά 1.000.000 ατόμων έως 18 ετών ανά έτος. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες ενώ η επίπτωση της ΤΣΧΝΝ έχει παραμείνει σταθερή ο επιπολασμός της έχει σημαντικά αυξηθεί, γεγονός που αποδίδεται στην αύξηση της επιβίωσης των παιδιών αυτών. Η ΧΝΝ στα παιδιά οφείλεται κυρίως σε συγγενή και κληρονομικά αίτια και σπανιότερα σε επίκτητες καταστάσεις.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ.

Θρομβωτικές μικροαγγειοπάθειες

Τεύχος 45

Δρ Νικολοπούλου Νικολέττα
Νεφρολόγος, Διευθύντρια ΜΤΝ ΜΗΤΕΡΑ

Ευσταθία Τζιβίσκου
Νεφρολόγος, ΜΤΝ ΜΗΤΕΡΑ

Σταματία Τζέμου
Νεφρολόγος, ΜΤΝ ΜΗΤΕΡΑ

Ο όρος θρομβωτική μικροαγγειοπάθεια (thrombotic microangiopathy) ΤΜΑ χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει πολλές κλινικές οντότητες που χαρακτηρίζονται από ενδοθηλιακή βλάβη, σχηματισμό θρόμβων και επακόλουθο μικροαγγειοπαθητική αιμολυτική αναιμία (Coomb’s αρνητική αναιμία με σχιστοκύτταρα στο περιφερικό δείγμα αίματος) θρομβοπενία και δυσλειτουργία οργάνων.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο