Είναι πρόσφορη για όλους τους διαβητικούς η αναστολή του συστήματος ρενίνης - αγγειοτενσίνης- αλδοστερόνης;
Τεύχος 30
Νικόλαος Καπερώνης
Νεφρολόγος, Επιμελητής Α’, Γ.Ν.Α. “Κοργιαλένειο-Μπενάκειο” Ε.Ε.Σ., Αθήνα
Ο αποκλεισμός του συστήματος ρενίνης-αγγειοτενσίνης έχει καθιερωθεί στην κλινικά έκδηλη νεφροπάθεια από σακχαρώδη διαβήτη. Αρχικά η συνεργατική μελέτη του Lewis εισήγαγε την ένδειξη της νεφροπροστασίας – ευνοϊκή δράση επιπρόσθετα από τη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης (ΑΠ)- στους αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου (ACEI) για τους διαβητικούς τύπου 1 με νεφροπάθεια και ακολούθησαν οι μελέτες RENAAL και IDNT με το ευεργετικό αποτέλεσμα των ανταγωνιστών των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης (ARB) στο διαβήτη τύπου 2. Η ενθουσιώδης υιοθέτηση των ACEI, ARB σε όλους τους διαβητικούς αμφισβητήθηκε πρώτη φορά το 2007. Το NKF εξέφρασε τις επιφυλάξεις του αφενός για τη χρησιμοποίηση των φαρμάκων αυτών σε νορμοτασικούς διαβητικούς είτε με μακροαλβουμινουρία, είτε -κυρίως- με μικροαλβουμινουρία και αφετέρου για τη χρησιμότητα της μεταβολής της αλβουμινουρίας ως αποδεκτού δείκτη για την κλινική έκβαση ασθενών με διαβητική νεφρική νόσο.