Τεύχος 32

Παντελεήμων Bακιάνης
Νεφρολόγος, Υπεύθυνος Μονάδας Χρόνιας Αιμοκάθαρσης Θεσσαλονίκης «Θεραπευτική»

Η διατήρηση του ασβεστίου αίματος σε σταθερά επίπεδα επιτυγχάνεται διαμέσου του εντέρου, των οστών και των νεφρών, των οποίων η λειτουργία ρυθμίζεται από τις ασβεστιοτροπικές ορμόνες παραθορμόνη, βιταμίνη D3 και καλσιτονίνη / Λιγότερο από 1% του ολικού ασβεστίου του αίματος βρίσκεται στον εξωκυττάριο χώρο / Η ένταση των συμπτωμάτων της υπερασβεστιαιμίας εξαρτάται από την ταχύτητα εμφάνισης και το ύψος της καθώς και την ηλικία (βαρύτερη στους ηλικιωμένους) / Υπερασβεστιαιμία μπορεί να συμβεί εξαιτίας: α) μεγαλύτερης απορρόφησης ασβεστίου από τον γαστρεντερικό σωλήνα, β) απορρόφησης οστίτη ιστού σε μεγαλύτερο ποσοστό από το βαθμό ανακατασκευής, γ) μείωσης του ρυθμού της κατασκευής του οστίτη ιστού και δ) υπερβολικής έκκρισης PTH / Ο πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός αποτελεί τη συχνότερη αιτία υπερασβεστιαιμίας στο γενικό πληθυσμό και καλύπτει το 30-50% των περιπτώσεων / Σε θυρεοτοξίκωση τόσο η θυροξίνη, όσο και η τριϊωδοθυρονίνη αυξάνουν την οστική απορρόφηση (διεγείρουν τους οστεοκλάστες) και οδηγούν σε υπερασβεστιαιμία και υπερασβεστιουρία / Σε δηλητηρίαση με βιταμίνη Α η υπερασβεστιαιμία οφείλεται στην αυξημένη απορρόφηση των οστών, αφού αυτή αυξάνει την οστεοκλαστική δραστηριότητα και η δράση της είναι συνεργική με αυτή της βιταμίνης D3 / Η αιτία της υπερασβεστιαιμίας της σαρκοείδωσης και της φυματίωσης είναι η αυξημένη παραγωγή της 1,25(OΗ)2D3, όχι στους νεφρούς, αλλά στα μακροφάγα των κοκκιωμάτων τους στους πνεύμονες ή στους λεμφαδένες

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο