Φαρμακευτικές αλληλεπιδράσεις στη χρόνια νεφρική νόσο
Τεύχος 52
Στεφανίδης Ιωάννης
Καθηγητής Παθολογίας - Νεφρολογίας, Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας, Τμήμα Ιατρικής, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Ντουνούση Ευαγγελία
Επίκ. Καθηγήτρια Νεφρολογίας, Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων, Τμήμα Ιατρικής, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Χρόνια νεφρική νόσος (ΧΝΝ) ορίζεται ως μια νεφρική βλάβη διάρκειας τουλάχιστον τριών μηνών που οδηγεί σε προοδευτική και μη αναστρέψιμη επιδείνωση της νεφρικής λειτουργίας (Coresh et al. 2007). Παγκοσμίως παρατηρείται μια αυξανόμενη επίπτωση της ΧΝΝ και ο επιπολασμός της ανέρχεται στο 11-13% (Fatoba et al. 2016). Είναι μια βαριά κλινική κατάσταση με αυξημένη συνοδό καρδιαγγειακή νοσηρότητα και πολύ υψηλή ολική και καρδιαγγειακή θνητότητα (Fort 2005). Για την ορθή αντιμετώπισή της είναι απαραίτητη η χορήγηση πολλαπλών φαρμακευτικών σκευασμάτων. Παράλληλα, η νεφρική δυσλειτουργία συνδέεται με διαταραχή στην αποβολή φαρμάκων (απέκκριση και μεταβολισμό) και με σαφώς αυξημένο κίνδυνο τοξικότητας. Σε πολλά φάρμακα είναι απαραίτητη προσαρμογή της δόσης στη νεφρική λειτουργία.