Ιατρογενείς μεταβολικές αλκαλώσεις και μεταβολικές αλκαλώσεις από φάρμακα
Τεύχος 37
Φουρτούνας Α. Κων/ντίνος
Αναπλ. Καθηγητής Παθολογίας-Νεφρολογίας Νεφρολογικό Κέντρο-Τομέας Παθολογίας, Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Πατρών
Οι κυριότερες ιατρογενείς μεταβολικές αλκαλώσεις είναι οι παρακάτω: Μετάγγιση μεγάλης ποσότητας αίματος (εξαιτίας κιτρικών, υπογκαιμίας) / Χρήση διαλυμάτων παρεντερικής διατροφής στη ΜΕΘ (εξαιτίας κιτρικών, γαλακτικών, υπογκαιμίας) / Μετά από αντιμετώπιση γαλακτικής οξέωσης ή κετοξέωσης (εξαιτίας άσκοπης χορήγηση HCO3-) / Κατά τη διενέργεια πλασμαφαίρεσης (εξαιτίας κιτρικών) / Μετά από υπερκαπνία (εξαιτίας ταχείας πτώσης της PaCO2 διαμέσου του αναπνευστήρα στη ΜΕΘ) / Κατά τη διενέργεια συνεχών μεθόδων υποκατάστασης της νεφρικής λειτουργίας (εξαιτίας των κιτρικών) / Κατά τη διενέργεια περιτοναϊκής κάθαρσης (εξαιτίας των νεότερων διαλυμάτων με υψηλή συγκέντρωση HCO3- σε ασθενείς με υπολειμματική νεφρική λειτουργία) / Μετά από μεταμόσχευση ήπατος (εξαιτίας των κιτρικών, διουρητικών, υπογκαιμίας, υπομαγνησιαιμίας) / Τα κυριότερα φάρμακα που σχετίζονται με την εμφάνιση μεταβολικής αλκάλωσης είναι τα διουρητικά / Πιο σπάνια με την εμφάνιση μεταβολικής αλκάλωσης σχετίζονται τα παρακάτω: Συμπληρώματα/δεσμευτικά φωσφόρου που περιέχουν Ca2+ σε ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία / Εξωγενής χορήγηση αλκάλεoς (σε μεγάλη ποσότητα) / Αντιβιοτικά (πενικιλλίνη, καρβενικιλλίνη, πιπερακιλλίνη-ταζομπακτάμη, μεροπενέμη, τικαρκιλίνη, γενταμυκίνη, κολιστίνη)
