Ελαχιστοποίηση των κορτικοστεροειδών
Τεύχος 29
Παντελίτσα Καλλιακμάνη
Νεφρολόγος, Επιμελήτρια Α’, Νεφρολογικό Κέντρο, Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών
Τα κορτικοειδή είναι αποτελεσματικά στην πρόληψη και στην αντιμετώπιση της απόρριψης του νεφρικού μοσχεύματος, όμως οι ανεπιθύμητες ενέργειες που σχετίζονται με αυτά είναι αρκετές. Ο στόχος της εφαρμογής πρωτοκόλλων με μειωμένη χορήγηση κορτικοειδών είναι η εξάλειψη ή η ελαχιστοποίηση των ανεπιθύμητων ενεργειών που σχετίζονται με τη λήψη τους, χωρίς ταυτόχρονα να αυξάνεται το ποσοστό οξείας απόρριψης ή απώλειας του νεφρικού μοσχεύματος. Σημαντικός αριθμός πρωτοκόλλων που δεν περιελάμβανε χορήγηση κορτικοειδών εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 2000, όταν 5% των ασθενών πήραν εξιτήριο μετά από μεταμόσχευση νεφρού χωρίς κορτικοειδή. Στη συνέχεια υπήρξε σταδιακή αύξηση των ασθενών στους οποίους χορηγήθηκαν ανοσοκατασταλτικά σχήματα χωρίς κορτικοειδή. Πρωτόκολλα χωρίς κορτικοειδή χρησιμοποιούνται συχνότερα σε λήπτες από ζώντα δότη και γενικότερα σε λήπτες χαμηλού ανοσολογικού κινδύνου. Η απόσυρση των κορτικοειδών σε ≥3 μήνες μετά τη μεταμόσχευση έχει συσχετιστεί με αυξημένη επίπτωση οξείας απόρριψης και απώλειας του μοσχεύματος, ενώ δεν διαπιστώνεται το ίδιο σε πρόσφατες μελέτες ταχείας διακοπής των Cs (PDP) (σε ≤ 7 ημέρες μετά τη μεταμόσχευση). Η χορήγηση θεραπείας επαγωγής σε τέτοια πρωτόκολλα φαίνεται να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο. Πλέον είναι διαθέσιμα αποτελέσματα από τυχαιοποιημένες ή μη μελέτες με χρόνο παρακολούθησης 5-7 έτη που δείχνουν ικανοποιητική επιβίωση και λειτουργία των μοσχευμάτων. Οι περισσότερες μελέτες έχουν γίνει σε χαμηλού ανοσολογικού κινδύνου ασθενείς, αλλά υπάρχουν και αναφορές με επιτυχή RDP σε παιδιά, έγχρωμους λήπτες, υπερευαισθητοποιημένους λήπτες ή λήπτες με πιθανότητα υποτροπής της βασικής νόσου.
