facebook 3 32linkedin 3 32

Διαταραχές οξεοβασικής ισορροπίας κατά την ενδοφλέβια χορήγηση διαλυμάτων. Χορήγηση διττανθρακικών. Πότε και σε ποια ποσότητα;

Τεύχος 37

Στυλιανού Κωνσταντίνος
Νεφρολόγος, Επιμελητής Α΄, Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου

Η χορήγηση μεγάλων όγκων φυσιολογικού ορού συνοδεύεται από την εμφάνιση υπερχλωραιμικής μεταβολικής οξέωσης εξαιτίας αυξημένης περιεκτικότητας του φυσιολογικού ορού σε CI- / Νεότερα κρυσταλλοειδή ή κολλοειδή διαλύματα έχουν αντικαταστήσει μέρος του CI- με οργανικά ανιόντα, ώστε να μειωθεί η περιεκτικότητα σε CI- (ισοζυγισμένα διαλύματα) / Η χορήγηση μεγάλων όγκων δεξτρόζης 5% θα προκαλέσει υπερχλωραιμική οξέωση παρά την απόλυτη μείωση της συγκέντρωσης του CI- στο πλάσμα, καθώς η απόλυτη μείωση του Na+ θα είναι μεγαλύτερη / Τα οργανικά ανιόντα που προστίθενται αποτελούν ισοδύναμα διττανθρακικών καθώς μεταβολίζονται από τους ιστούς σε διττανθρακικά, με αποτέλεσμα να μη διαταράσσεται σημαντικά η οξεοβασική ισορροπία / Η κατανόηση των οξεοβασικών μεταβολών που προκαλούν τα ενδοφλέβια διαλύματα καθίσταται ευκολότερη με τη μέτρηση της δραστικής διαφοράς ισχυρών ιόντων (SID) που εμπεριέχουν, με βάση τη θεωρία του Stewart / Η θεραπεία της μεταβολικής οξέωσης με διττανθρακικά έχει σχετιστεί με αυξημένη θνητότητα, τόσο σε ανθρώπους, όσο και σε πειραματόζωα / Στη διαβητική κετοξέωση δεν απαιτείται σχεδόν ποτέ η χορήγηση διττανθρακικών παρά μόνο σε περιπτώσεις σοβαρής χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας, όπου η οξέωση μπορεί να γίνει απειλητική / Η θεραπεία με διττανθρακικά ενδείκνυται όταν το αρτηριακό pH πέσει κάτω από 7 αλλά ο κανόνας αυτός δεν είναι απόλυτος και πρέπει να εξατομικεύεται / Για τη χορήγηση της σωστής ποσότητας διττανθρακικών θα πρέπει να υπολογίζεται ο όγκος κατανομής τους, ο οποίος αυξάνεται πολύ στη βαριά οξυαιμία, ενώ αντίθετα ελαττώνεται ελάχιστα στην αλκαλαιμία / Η κύρια φροντίδα μας πρέπει να είναι η διόρθωση της υποκείμενης αιτίας της οξέωσης, διαφορετικά οποιαδήποτε διόρθωσή της με διττανθρακικά είναι μάταιη και ενίοτε επιβλαβής

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Διαταραχές της οξεοβασικής ισορροπίας σε ουρητηρο-στομίες (σιγμο- και εντεροστομίες)

Τεύχος 38

Δρ. Ιωάννης Γ. Γριβέας
Διευθυντής Μονάδας Τεχνητού Νεφρού 401 ΓΣΝΑ, Επιστημονικός υπεύθυνος Μονάδας Χρόνιας Αιμοκάθαρσης «Νεφροιατρική», www.athens.nephrology.gr

Στην ουρολογική πρακτική υπάρχει μία σειρά από κλινικές οντότητες που οδηγούν σε σοβαρά προβλήματα του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος. Το έντερο έχει χρησιμοποιηθεί ως αντικαταστάτης ουρητήρα ή/και ουροδόχου κύστεως σε πολλές των περιπτώσεων. Ιστορικά η πρώτη προσπάθεια εκτροπής της πορείας των ούρων έγινε με τη δημιουργία μίας οδού επικοινωνίας μεταξύ του εντέρου και των ουρητήρων. Σ’ αυτές τις πρώτες χειρουργικές πρακτικές χρησιμοποιήθηκε ο πρωκτός ως μηχανισμός εγκράτειας των ούρων. Η εμφάνιση ουρητηρικών στενώσεων, η δημιουργία λίθων, τα συχνά επεισόδια λοιμώξεων με συνοδό σήψη και περιτονίτιδα οδήγησαν σε υψηλά ποσοστά θνητότητας. Σε κλινικό επίπεδο η ακράτεια έγινε συχνό φαινόμενο. Ο βασικότερος λόγος για όλα τα παραπάνω προβλήματα είναι ότι το έντερο δεν είναι «κατασκευασμένο» για να αποτελεί τμήμα της ουροφόρου οδού. Η βελτίωση των χειρουργικών τεχνικών και η πιο ολοκληρωμένη υποστηρικτική φροντίδα (καλύτερα αντιβιοτικά, σωστότερη χρήση των υγρών κ.ά) έχουν αυξήσει το προσδόκιμο επιβίωσης ασθενών με κάποιας μορφής ουρητηρο-εντεροστομία και διεύρυναν το εύρος των εφαρμογών της σ’ όλες τις ηλικίες των ασθενών.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Προβλήματα ύδατος, ηλεκτρολυτών και οξεοβασικής ισορροπίας χειρουργικών ασθενών

Τεύχος 11

Μαυροματίδης Κώστας
Διευθυντής Νεφρολογικού Τμήματος ΓΝΝ Κομοτηνής

11 04

Σε φυσιολογικά άτομα όταν υπάρχει φυσιολογική πρόσληψη ύδατος και τροφής φθάνουν καθημερινά στο αρχικό τμήμα του λεπτού εντέρου 7-10 λίτρα υγρών που προέρχονται από τις εκκρίσεις των σιελογόνων αδένων, του στομάχου, της χολής, του παγκρέατος και του εντέρου. Από αυτά επαναρροφώνται τα 7.5-9.5 λίτρα, κυρίως στο λεπτό έντερο (το 60% στη νήστιδα, το 20% στον ειλεό) και το υπόλοιπο 20% στο κώλο (φυσιολογικά τα κόπρανα περιέχουν μόνο 100ml ύδατος). Ωστόσο πρέπει να τονιστεί ότι η επαναρροφητική ικανότητα του παχέως εντέρου είναι πολύ μεγάλη και μεγαλύτερη από αυτή της νήστιδας (το κώλο επαναρροφά το 95% των 2 λίτρων υγρών που φθάνουν εκεί).

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Σπάνιες δηλητηριάσεις και οξεοβασικές διαταραχές

Τεύχος 44

Φράγκου Ελένη
Νεφρολόγος, Ίδρυμα Ιατροβιολογικών Ερευνών Ακαδημίας Αθηνών

Κύρια σημεία / Η τοξικότητα από μεθανόλη και αιθυλενογλυκόλη προκαλεί μεταβολική οξέωση με αυξημένο χάσμα ανιόντων / Η ακεταμινοφαίνη (παρακεταμόλη) προκαλεί πυρογλουταμική οξέωση / Η δηλητηρίαση από μονοξείδιο του άνθρακα προκαλεί μεταβολική οξέωση με αυξημένο χάσμα ανιόντων / Η αμφοτερικίνη Β προκαλεί νεφροσωληναριακή οξέωση τύπου Ι / Η τοξικότητα από σαλικυλικά προκαλεί μικτή μεταβολική οξέωση με αυξημένο χάσμα ανιόντων και αναπνευστική αλκάλωση /

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο